Maria Magdalena en het bijbels verleden
Maria Magdalena en het bijbels verleden
- met dank aan Madam Ka -
geschreven door Laurence Gardner, Historicus en genealoog.
hieronder volgen stukken uit het boek:
In het jaar 312 na Christus zag koning Constantijn een kruis aan de hemel en besloot toen het christendom om te vormen tot een hybridische Romeinse godsdienst. De kerk heeft vanaf toen voor een dilemma gestaan: in hoeverre moest het instituut zich bezighouden met de geestelijke behoeften van zijn leden n in hoeverre met wereldlijke macht? Was de taak van de Kerk de zorg voor de ziel of moest men proberen de westerse wereld te regeren? Vanaf het begin bevonden zich in de kerkelijke gelederen aanhangers van beide doelstellingen, zodat toen de kerk werd gesticht al sprake was een internconflict.
Toen paus Pius de 12e overleed werd Johannes de 23e paus. Men verwachtte dat hij een overgangspaus zou worden maar hij werd een sociale hervormer binnen de kerk. Hij breidde het college van kardinalen uit en internationaliseerde het, sommeerde de eerste bisschoppelijke synode van Rome uit de geschiedenis, herzag de voorschriften van de kerkelijke leer en riep heet 2e Vaticaanse concilie bijeen om de kerk nieuw leven in te blazen. Paus Johannes was een liberaal en een bevrijder, en de veranderingen die hij veroorzaakte waren even ingrijpend als het stichten van de Kerk door Constantijn. Door het nemen van zulke beslissingen negeerde Johannes het oude schisma van bovenaf. Als paus was hij de Kerk en zijn boodschap galmde door de wereld. Hij was geïnteresseerd in zielenzorg en niet in wereldlijke macht. De maatregelen gaven het volk meer vrijheid maar maakte tevens een einde aan het soevereine gezag van de kerk en aanveel lang beleden doctrines. Priesters wilden trouwen, mensen wilden rechts op geboortebeperking en echtscheiding. Paus Johannes was zeer geliefd bij het volk maar impopulair bij de leden van de kerkelijke hiërarchie die onder zijn leiding in een hoog tempo zijn machtsbasis aan het verliezen was.
Toen Pauls de 6e hem opvolgde na zijn dood zei deze de duivel is de kerk binnen gedrongen er is rook om het altaar. Maar hij kon de sterke maatschappelijke en kerkelijke roep om verdere hervormingen onmogelijk weerstaan.
Pater Malachi Martin die deze tijd van dichtbij meemaakte verbrak zijn banden met de kerk omdat hij objectief wilde zijn in het vastleggen van dit gedenkwaardige tijdperk. Zijn geschriften zijn uiteenzettingen over de kerk en de kerkelijke leiders vanaf het allereerste begin.
In zijn geschriften gebruikt hij het woord desposyni wat erfgenamen betekent van de Heer en dat woord was alleen voor diegenen die Jezus verwant waren via zijn moeder gereserveerd. Jezus, zo staat inde evangelie stamde af van het huis Juda en van Koning David die 1000 v. C in Jeruzalem regeerde. Zowel Matteus als Lucas geven het afstammingsregister van Jezus in de mannelijke lijn weer. In Lucas gaat het zelfs terug tot Enos de zoon van Seth, de zoon van Adam, de zoon van god. Hierdoor werd Jezus persoonlijk gedefinieerd als zoon van God. Als aan Jezus gevraagd werd ging Jezus deze kwestie meestal uit de weg. In matteus 26:63-64 antwoordt Jezus op de vraag vade hogepriester of hij inderdaad Gods zoon was: U zegt het. In Lucas 22:70 antwoordde Jezus op U bent dus de zoon van god? U zegt dat ik het ben. Bij andere gelegenheden antwoordde Jezus dat hij de mensenzoon was( matteus 26:63-64)
In 397 zijn tijdens de vergadering van Carthago veel boeken uit het nieuwe testament gehaald. De openbaring is echter niet aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. De kerk heeft sindsdien geprobeerd dit boek af te schilderen als ene onheilspellend boek over voortekenen en noodlot. En dankzij hun propaganda is het woord Apocalyps een symbool geworden voor rampspoed maar betekent eigenlijk openbaring en dat is het ook.
In de christelijke overlevering uit die tijd werd Sophia(de griekse godin van de wijsheid), die de in de Openbaring beschreven kroon van 12 sterren droeg , vertegenwoordigd door Maria Magdalena die in 44 in ballingschap is gegaan.
In de openbaring vertelt Johannes dat Maria zwanger was toen ze vluchtte en het uitschreeuwde in haar weeën en barensnood.
In de middeleeuwse traditie werd Maria Magdalena Notre dame de Lumiere(onze vrouwe van het licht) genoemd. In dit verband wordt ze geassocieerd met de ultieme wijsheid van Sophia en in de middeleeuwen werd ze soms afgebeeld met Sophia’s stralenkrans van 12 sterren. (bv zwarte madonnabeeld in Verviers, bij Luik)
Jezus moeder Maria werd meestal de” witte madonna” genoemd maar een speciale categorie afbeeldingen van Maria Magdalena werd “zwart” genoemd. Sommige gebeeldhouwde figuren zijn helemaal zwart en vele hebben alleen zwarte gezichten, handen en voeten. De trekken zijn niet negroide maar gewoon zwart van kleur. De verering van de zwarte madonna ontstond in het jaar 44 inde streek Languedoc in de Provence. Ze is zwart omdat wijsheid (Sophia) zwart is. Wijsheid bestond al inde duistere chaos van de schepping. Dit wordt uitgelegd in een christelijke traktaat uit de 3e eeuw genaamd “Over de oorsprong van de wereld”. Men beschouwde Sophia als een vertegenwoordigster van de Heilige geest die volgens Genesis 1:1 over de wateren zweefde en de wereld licht bracht toen duisternis op de vloed lag.
Vanwege haar associatie met Sophia stelden de bisschoppen Maria Magdalena voor het eerst gelijk aan een hoer niet door iets wat in de bijbel stond maar omdat alles wat verband hield met de Grieken verdorven was.
Sinds de komst van de 1e romeinse keizer Augustus in 44 v c hadden de keizers eeuwenlang respect genoten als een god op aarde. Ze werden behandeld als goden en beschouwden zichzelf ook als zodaning. Constantijn wilde belangrijkerworden dan Jezus voor het christendom. Hij liet daarom verschillende kenmerken van het vroegere christendom samensmelten met aspecten van de Sol invinctus-zonneverering tot een hybride godsdienst, die de kerk van Rome werd. Jezus missie tegenderomeinse overheersing was mislukt vanwege de verdeeldheid onder de sektarische joden. Ook was er bezwaar dat Jezus de joodse God wilde delen met niet joden. Hierdoor kregen de chrsitenen weinig steun van de joodse gemeenschap en werden slecht behandeld door Rome. Constantijn maakte hier gebruik van door te zeggen dat Jezus de dingen slecht geregeld had voor de christenen en misschien was Jezus toch niet de ware Messias. Hij, de keizer, had er voor gezorgd dat de christenen in het Romeinse rijk vrij waren en niet Jezus dus hun ware heiland was maar Constantijn. Hij wist uiteraard dat Jezus door Paulus was vereerd als de zoon van god maar er was geen ruimte om zo een concept te laten voortbestaan. Jezus en god moesten worden versmolten tot 1 geheel., zodat de zoon kon worden geïdentificeerd met de Vader. Zo werd op het concilie van Nicaea(het huidige Iznik in Turkije) bekend gemakt dat God officieel wordt gedefinieerd als 3 personen in 1: een godheid die bestond uit 3 gelijkwaardige, voor eeuwig naast elkaar bestaande delen- Vader, Zoon en de Heilige geest.
Een aantal bisschoppen verzette zich hiertegen die beweerden dat Jezus inderdaad de zoon van god was maar niet zelf god was.maar hun bezwaren werden terzijde geschoven en het credo van Nicaea over de heilige drieeenheid werd de basis van het nieuwe hervormde christelijke geloof.
vanaf dat moment werd de keizer beschouwd als het Messiaanse opperwezen.Hij was niet alleen de wederkomst van de messias; hij was ook diens eerste verschijning een erfenis die vanaf het begin der tijden voor hem gereserveerd was
Desposyni is volgens de definitie uitsluitend die personen die aan Jezus verwant zijn via zijn moeder.Deze definitie is voor de kerk lange tijd een probleem geweest omdat ze maar 2 dingen konden betekenen:
Als Jezus de enige zoon van Maria zou zijn, konden de Desposyni alleen zijn persoonlijke afstammelingen zijn.
als sommige desposyni afstammen van Maria, maar niet van Jezus, moet Maria naast Jezus nog andere kinderen hebben gehad.
Als men zou toegeven dat alle desposyni afstammelingen van Jezus waren zou de visie dat Jezus ongehuwd was hiermee worden weer gesproken. Maar het dogma dat Maria maagd was werd vastgelegd in 692 dooreen resolutie van het concilie van Trullo onder paus Justianus de 2e .Dit was een verordening dat ze voor altijd maagd bleef: de katholieke kerk heeft altijd onderwezen dat Maria als maagd geboren is en onze heer onbevlekt heeft ontvangen en heeft bevestigd dat Maria voor altijd maagd was zelfs na de geboorte van haar vleesgeworden Zoon.
Als de bisschoppen ooit zouden worden gedwongen om te kiezen zouden ze het besluit van Trullo moeten verwerpen, want uit de evangeliën komt overduidelijk naar voren dat Maria’s gezin groter was dan alleen Jezus.
Zowel in Matteus 1:25 als in Lucas 2:27 staat dat Jezus Maria’s eerst geboren zoon was. Nergens staat vermeld dat hij haar enige zoon was.
In Matteus 13:55 wordt verklaard dat Jezus broers had; Jaobus,Jozef, Simon en Judas.Hun namen wordt herhaald in Marcus 6:3. In de brieven van het nieuwe testament verwijst Paulus specifiek naar zijn ontmoeting in Jeruzalem met Jakobus, de broer van de Heer(Galaten 2:1-10 en Handelingen 15:4-34).Bovendien wordt er in de kronieken van geschiedkundige Flavius Josephus uit de eerste eeuw verwezen naar ”jakobus, de broer van Jezus, die christus” genoemd werd.
Matteus 13;56 en Marcus 6;3 vermelden dat Jezus naast broers ook zusters had. In de Panarion en Ancoratus van Epiphanius worden ze Maria, Salome en Joanna genoemd.. Zuster van Jezus worden ook vermeld in het voorevangelie van Jakobus en in het evangelie van Fillipus en inde Apostolische Constituties van de kerk zelf. In het nieuwe testament verschijnen deze zusters bij het kruis en de graftombe van Jezus samen met Maria Magdalena. Maria en Salome verschijnen bijvoorbeeld in Marcus 15:47 terwijl Joanna en Maria verschijnen in Lucas 24;10 en Maria opnieuw verschijnt in Matteus 28:1. Salome werd ook wel Sarah of Sarah-Salome genoemd. Sarah was een onderscheiding die prinses betekende. In de evangeliën word duidelijk verteld dat Maria ook de moeder van Jakobus, Jozef en Salome was. In de bijbel werden de namen gebruikt ter definiëring van Jezus lichamelijke toestand tijdens zijn lijdensgeschiedenis.( Matteus 27:56, Marcus 15:40, Marcus 16:1,)
Halverwege de 2 eeuw ontstond er een nieuw soort theologisch christendom met geleerden als Iraneus van Lyon, Clemens van Alexandrië en anderen , die tegenwoordig de kerkvaders worden genoemd. In deze periode ontstond het concept van Maria’s maagdelijkheid, dat stevig werd vastgelegd in het jaar 282 toen Hieronymus voor de pas gestichte kerk van Rome ‘’ de eeuwige maagdelijkheid van de heilige maagd Maria” schreef.Daarvoor was Maria in geen enkel oorspronkelijk evangelie als maagd aangeduid. De oudere Griekse en Aramese teksten waaruit het nieuwe testament is vertaald verwijzen gewoon naar Maria als een jonge vrouw met de Semitische term almah. Het corresponderende Semitische woord voor een lichamelijke maagd was betulah, een term die nooit gebruikt werd voor Maria. Maria’s maagdelijkheid was een vals begrip, bedacht door de kerk, maar wat niet voor komt in de oorspronkelijke evangeliën van het codex vaticanus in de Vaticaanse archieven.
De rode wijn van de eucharistie is het eeuwige christelijke symbool van het bloed van de Messias. Jezus zijn commentaar bij het laatste avondmaal luidde: dit is mijn bloed, het bloed van verbond(Marcus 14:24) maar de kerkvaders legden het accent wat nauwkeuriger. Ze vonden dat de wijn symbolisch was voor Jezus erfgoed van moeders kant, en niet zozeer van zijn eigen bloed.Ze beweerden dat wijn unieke vrouwelijke eigenschappen bezit vanwege zijn associatie met sophia(wijsheid), charis(schoonheid) en eppinoia(intelligentie) woorden die in het Grieks vrouwelijk zijn. In dit licht bezien is de kelk (heilige graal) die de wijn bevat(het Messiaanse bloed) symbolisch voor moederschoot- de vas spirituale( het spirituele vat).De oorspronkelijke eucharistieviering was daarom een symbolische communie viering van moederschap en voortplanting.
Het eeuwige kelkembleem van de vrouw werd ontworpen als een V-teken(kom) en heiligdommen uit 3500 v C associëren dit symbool met de schoot van de moedergodin. De heilige graal werd vergeleken met een vat, omdat hij naar verluidt het heilige “Koninklijke bloed” bevatte- de sangreal. Omdat Griekse vazen en kruiken uit de oude mythologie vaak allerlei schatten bevatten meende men dat ook het Messiaanse erfgoed zich figuurlijk in een beker bevond. maar in de kelk van Maria Magdalena bevond het bloed van de Desposyni zich in Utero. Zij vormde de inspiratie voor de Dompna(grote vrouwe) van de troubadours, die zo meedogenloos werd behandeld door de inquisitie, en die haar de Graal van de Wereld noemden.
Het tegenovergestelde mannelijke symbool(een omgekeerde V) stelde een lemmet of een hoorn voor. Het werd meestal uitgebeeld als een zwaard maar de sterkste voorstelling vinden we inde legendarische mythologie vande eenhoorn. In deengelse Bijbelvertaling van Psalm 92:10 lezen we: My horn shalt thou exalt like the horn of an unicorn
Als het vrouwelijke symbool op het mannelijke symbool wordt gelegd, met de punten op elkaar ontstaat er een X. Dit teken van de verenigde geslachten werd vanaf het vroegste begin gebruikt als het symbool voor de heilige eenheid van de bruidskamer. Het was het oorspronkelijke heilige kruisteken en werd al lang voor Jezus tijd als doopteken gebruikt. Zoals in de dode zeerollen wordt bevestigd,werd het op op het voorhoofd gezet van degenen die jammerden om Jeruzalem(Ezekiel(9:4) en werd het toegekend bij de hoogste inwijdingen tot het heiligdom van de gemeenschap.
Door latere invloeden vanuit Rome werd er een nieuw kruis ontworpen( het rechtopstaande Latijnse kruis van de kerk van Petrus, met zijn hoge dwarsbalk). In die periode veranderde het oorspronkelijke ontwerp in de ogen van Rome in een teken van ketterij. In bepaalde films wordt dit oudste kruis geassocieerd met de vleselijkheid van de duivel. Het kruis van Petrus lijkt dus op het standaardontwerp van het kruis van Jezus. Petrus zijn broer Andreas hield zich echter aan het oorspronkelijke kruis dat het kruis van de heilige Andrea wordt genoemd. Andreas was beschermheilige van Schotland en zijn kruis werd de nationale Saltire(het andreaskruis).Aangezien Schotland i.t.t. Engeland geen pauselijke staat was, waren de bisschoppen er niet blij mee dat dit oude esotorische teken weer was opgedoken en verzonnen ze de verklaring dat Andreas moest zijn gestorven aan een X-vormig kruis
In 664 tijdens de synode van Whitby(engeland) behaalden de roomse bisschoppen wat betreft de geloofsleer hun eerste overwinning op de traditionele Keltische kerk. Men besloot het festival van Eostre(godin van de lente) op te nemen in de officiële kader van het christendom. Men wilde hierdoor Jezus kruisiging en opstanding bevrijden van hun associatie met de joodse Pesach(Pasen). Toevallig viel het feest van eostre in dezelfde tijd en het was daarom een ideale vervangingskandidaat. Volgens Leviticus 23:4-6 valt pesach (dat de uittocht van de joden uit Egypte herdacht) op de 14e dag van de maand Nisan(maart-april), de 1e dag na de equinox waarop het volle maan is. Vanaf 15 nisan wordt het gevolgd door de 7 dagen met ongedesemd brood. De datum voor het christelijke paasfeest die in de 7e eeuw in Whitby werd bepaald is heel wat gecompliceerder: er zijn een aantal mogelijkheden tussen 22 maart en 25 april. In wezen komt het neer op de 1e zondag na de 1e volle maan na de winter equinox. In 664 luidde de eis van de paus dat Pasen altijd op een zondag moest vallen. Dit betekende dat Pasen niet elk jaar op dezelfde datum kon plaats vinden. Vanaf het vroegste verleden beschouwden de joden de dag die zaterdag zou gaan heten als hun heilige sabbat.maar het roomse christendom was gebaseerd op allerlei principes van de Sol Invinctus-zonnecultus, en (een 2e manier om afstand te nemen van de Nazareense joodse basis) de bisschoppen kozen daarom de dag van de zon als hun heilige dag. Het Eostre was een Keltisch festival is een vruchtbaarheidsfeest in het voorjaar. Zo kreeg de kerk het voor elkaar dat Pesach los kwam te staan van de kruisiging en tegelijkertijd werd er een einde gemaakt aan een oud Keltisch gebruik. Tijdens dit proces werden bepaalde godinnensymbolen uit de eostre viering pgenomen inde nieuwe structuur die daardoor een kruisiging werd tussen het christendom en een heidense godsdienst. Een eeuwenlang gebruik van het eostrefestival was het presenteren van felgekleurde eieren. Dit waren symbolen van de vrouwelijke vruchtbaarheid en hiervan is ook de huidige naam voor het vrouwelijke hormoon estrogeen of oestrogeen afgeleid. De associatie van Maria Magdalena met een rood ei vloeide voort uit de eostre traditie en evenals haar balsemkruik werd het ei veelvuldig gebruikt in iconen en andere vormen van beeldende kunst. In het nieuwtestamentische boek de Openbaring wordt de vervolging door Rome van “de overgeblevenen van haar gelschat”beschreven en in dit licht bezien is Maria’s presentatie van een rood ei aan keizer Tiberius een allegorische herinnering aan het feit dat, net zoals bij Jezus opstanding, het leven zal zegevieren en het zaad eeuwig is. In wezen werd Maria Magdalena het christelijk equivalent van eostre omdat zij als 1e ontdekte dat Jezus was herrezen uit het graf( johannes 20:1-17) maar omdat eostr een plattelandse godin uit het westen was ,verzon de oosterse kerk eennieuw verhaal om Pasen in verband te brengen met de evangelische traditie. Men zei dat Maria vanuit Judea naar Rome ging voor een audiëntie bij Keizer Tiberius. Terwijl ze de keizer een ei aanbood, vertelde ze hem hoe Jezus tot het leven was terug gekeerd.Tiberius merkte op dat dit even onmogelijk was als dat het ei plotseling rood kleurde. Terwijl hijdit zei kleurde het ei in Maria’s hand rood en daarom zijn paaseieren uitgegroeid tot een populaire traditie. Maar het verhaal vertelt niet waarom Maria meer dan 2000 km over de middellandse zee reisde om de keizer een ei te geven.
De dode zeerollen in 1947 gevonden in Qumran hebben veel informatie verschat over de overtuigingen, gebruiken, rituelen, politiek, filosofie en tradities van Judea uit de periode voor de evangeliën. Men beleed er het fundamentele geloof dat het universum bestond uit 2 kardinale geesten: licht en duisternis. In hun respectievelijke contexten stond het licht voor waarheid en rechtvaardigheid en de duisternis voor perversie en het kwaad. De kosmische balans tussen die 2 verschijnselen werd bepaald door de hemelse beweging, en mensen werden individueel met gradaties van die beide geesten bedeeld door de stand van de planeten tijdens hun geboorte. De kosmische strijd tussen lichten duisternis werd dus voortgezet binnen de mensheid en tussen de ene en de andere mens.
God werd beschouwd als de oppermachtige heerser over de 2 kardinale geesten, maar om de weg naar het licht te vinden moest iemand een lang zwaar pad van conflicten volgen. Zo’n pad culmineerde in een slotafweging van de ene kracht tegen de andere, op het moment van de rechtvaardiging- later de dag des oordeels genoemd. Men meende dat als dit moment naderde de krachten der duisternis sterker zouden worden tijdens een periode van verzoeking. Mensen zouden vanzelf aan deze proef worden onderworpen. Degene die de weg van het licht volgden probeerden daarom de ophanden zijnde beoordeling te ontlopen met het verzoek; breng ons niet in verleiding, maar verlos ons van het kwaad.
In de openbaring16:16 wordt voorspeld dat de grote beslissende slag tussen licht en duisternis zal plaatsvinden in armageddon(har megiddo) dwz op de heuvel van Megiddo, een uit historisch oogpunt belangrijk Palestijns slagveld, waar een militair fort de vlakken van Jezreel bewaakte, ten zuiden van de heuvels van Galilea
In de oorlogrol vinden we hier een gedetallieerd van de strijd tussen de kinderen van het licht en de zonen van de duisternis inde grote slag van Har Megiddo. Dat waren Israel(licht) aan de ene kant en de Romeinen(duisternis) aan de andere kant.
Om het bewind van de katholieke bisschopppen te late nzegevieren werd er per decreetv bekend gemaakt dat de dag des oordeels nog niet gekomen was. Aan degenen, die zich gehoorzaamden aan de herziene principes van de RK Kerk werd toegang tot het Hemelse Koninkrijk beloofd. Men gaf daarbij har megiddo een bovennatuurlijke dimensie zodat het woord armageddon een angstaanjagende klank kreeg. Het impliceerde het einde van alles en de enige weg van verlossing was absolute gehoorzaamheid jegens de heerschappij van Rome. Dit bleek een van de slimste politieke manoeuvres te zijn uit de geschiedenis. Tenminste tot de ontdekking van de dode zeerollen waardoor de waarheid over armageddon aan het licht kwam.
Onder de joden schreef Flavius Josephus bestonden verscheiden sektes en subsektes. De 3 belangrijkste waren de Farizeeen, de Saduceeen en de Essenen.
De farizeeën leefden de oude joodse wetten na en de saduceeeen hadden moderneere opvattingen maar zij waren overwegend niet-spiritueel, terwijl de Essenen neigden naar mystiek. De essenen waren bedreven inde geneeskunst en hun therapeutische kennis van wortels en stenen hadden ze te danken aan de Ouden. De term esseen verwijst inderdaad naar deze bekwaamheid want het Arameese woord assaya betekent arts en komt overeen met het griekse woord essenoi.
Het belangrijste wooncentrum van de essenen lag bij Qumran.in de plaatselijke grotten werd in 1947 de dode zeerollen gevonden. De dode zeerollen gaan terug tot ong 250 v Christus.
De esseense gemeenschap werd de Nazrie ha Brit genoemd (bewaarders van het verbond) en van deze naam werd de term Nazareen afgeleid. De Koran van de Islamieten noemt de christenen Nazara en een veel gebruikte Arabische uitdrukking voor christenen is Nasrani.
In Matteus 2:23 wordt verklaard dat Jezus een nazareen was maar er wordt gesuggereerd dat dit kwam omdat zijn ouders uit nazareth kwamen. Maarnergens is vastgelegd dat nazareth bestond.het wordt niet genoemnd inde Hebreeuwse talmud, noch in brieven van Paulus.De naam ontbreekt in het romeinse archief en in alle historische geschriften van Josephus. Nazareth is onvindbaar in alle tot dusver gevonden boeken, kronieken en militaire verslagen uit die periode.
De Nazarenen waren een subsekte van de essenen en hun sektarische status wordt beschreven in Handelingen 24:5 als Pualus op beschuldiging van opruiing wordt voor geleid aan de gouverneur van Caesarea: het is ons gebleken dat deze man een ware pest is en dat hij overal ter wereld onlusten onder de joden veroorzaakt.Als een van de voornaamste leiders van de sekte van de Nazoreeers(..) In het nieuwe testamant bestond er nooit een Jezus uit nazareth, hij was Jezus de nazareen ofwel een nazoreeer.
In Lucas 1:27 wordt specifiek vermeld dat Jozef, de vader van Jezus, een nakomeling is van het huis van David. Jozef was een davidische vorst en Jezus dankt zijn Koninklijke erfgoed als de Christus(Grieks; christos=koning) aan zijn vader.
Jozef is dus van adellijke geboorte maar wordt in de evangeliën aangeduid als timmerman. In het oorspronkelijke evangelie wordt hij echter helemaal niet zo genoemd. Net zoals met het woord Almah in de context van Maria schuilt er hier een fout in de 17e eeuwse vertaling. Het Griekse woord ho teknon , een vertaling van het Semitische woord naggar, werd vertaald in timmerman. Volgens dr. Geza Vermes, een Semitische geleerde en vertaler van de dode zeerollen, was de betekenis ‘meester in zijn vak”.
In matteus 1:18,Lucas1:27 en Lucas 2:5 wordt beweerd dat Maria de almah(jonge vrouw getrouwd was met Jozef en in deze en andere tekstverbanden wordt zij zijn vrouw genoemd.
Het woord getrouwd zoals dat werd gebruikt inde beschrijvingen in het evangelie betekent dat Jozef en Maria gehuwd waren. Strikt linguïstisch gezien betekent dat op een contractuele regeling, in tegenstelling tot de relatief informele verloving. Vanuit dit licht bezien is het onduidelijk waarom Maria;s zwangerschao Jozef in verlegenheid bracht zoals het evangelie vermeld. In matteus1:19 staat: haar man jozef die een rechtschapen mens was wilde haar niet in opspraak brengen en dachter over om haar in het geheim te verstoten. Was er misschien iets in het Esseense huwelijk dat de bevruchting en zwangerschap op een of andere manier vernederend maakte?
De essenen van Qumran leefden in mannen en vrouwenkloosters, dus van elkaar gescheiden en overwegend celibatair. In bepaalde gevallen waar erfelijke belangen op het spel stonden waren huwelijk en voortplanting toegestaan, maar er bestonden strikt toegepaste regels, die geen overeenkomsten vertoonden met de joodse familienormen.
In de esseense structuur werden de namen van de engelen in stand gehouden binnen bepaalde dynastieën van de priesterorde. Er bevond zich altijd een Michael, Een Gabriel, een Rafael een Uriel en een Sariel. Deze mannen waren inde strikte betekenis van de term “engel”(wat bode betekent)de hoogst geplaatste ambassadeurs van de gemeenschap. Ze waren de regelaars.
Binnen de hiërarchie werd ook een patriarchale structuur in stand gehouden die was gebaseerd op de familie van Abraham( met namen als Isaac en Jacob) naast een profetische raad van ouderen, die Jesaja, Zacharia en dergelijke worden genoemd. Bovendien was er een koninklijke tak, die afstamde van het koningshuis David, het huis van Juda, waarin Jozef en Jezus geboren werden. Paulus vermeldt dit expliciet in zijn brief aan de Hebreeën; hij zei dat Jezus weliswaar een koninklijk erfgoed had maar door zijn geboorte geen aanspraak maakte op priesterschap. In verband met de hiërarchische onderscheidingen verscheen Jezus las de David op de berg met Mozes en Elias (marcus 9:2-4). Deze triniteit(corresponderend met preister, koning en profeet) bevatte de symbolische titels macht, koninkrijk en glorie.
In de patriarchale gemeenschap was de “vader”(de abraham) oppermachtig en zijn directe afgevaardigden werden zijn Zoon en zijn Geest genoemd.
In de hiermee parallel lopende engelenstructuur had de hogepriester van de Zadok de onderscheiding van Michael, terwijl de priester Abiathar(onderbevelhebber) werd onderscheiden als Gabriel. Deze onderscheidingen van het priesterschap waren ingesteld ten tijde van koning David(2 samuel20:25) De zadok/michael werd de “heer”genoemd (netzoals God) en de abiathar/gabriel was de aangestelde “engel gods”.Dit systeem van engelen wordt nader uiteengezet in het boek van Enoch en de oorlogsrol van Qumran stelt in 9:15-17 de engelenorde van het priesterschap vast, tijdens de periode van de evangeliën. Inde davidische stamboom (2samuel20:26) werd ook de priester Jarius vermeld, die later werd opgevolgd door de vader van Maria Magdalena.
Uit dit alles kunnen we afleiden dat de titulaire benamingen Heer en Vader een eerbiedwaardige maar aardse betekenis had. Waar ze voorkomen in verhalen en dialogen van het NT wordt meestal aangenomen dat e naar God verwijzen. Maar voor de Essenen werd God o- aarde vertegenwoordigd door aristocratische figuren met deze benamingen, net zoals de paus de vader(papa,pope) van de katholieke gemeenschap wordt genoemd.
Volgens Esseens gebruik binnen de dynastieke orde was het voor mannen niet juist om hun vrouwen te begeleiden als ze een kind verwachtten, om te laten zien dat ze niet trouwen vanwege het genoegen maar vanwege het nageslacht. Het ging hier ds om strategisch geselecteerde paren en huwelijkscontracten die toestemming ontvingen van de Abiathar Gabriel.
De 1e 3 maanden van de zwangerschap bepaalden of een echtgenoot uit de dynastie de voor hem gekozen vrouw zou behouden of niet. Want er waren in de kaste van edelen anderen die misschien even geschikt waren. Het was altijd mogelijk dat een vrouw een miskraam kreeg; in dat geval werd ze ongeschikt bevonden en werd er iemand anders in haar plaats gekozen. Ook bestond er het vooruit zicht dat een vrouw onvruchtbaar was en daarom zo verklaart het boek ‘ oorlog der joden’ uit de 1e eeuw, werden de eerste 3 huwelijks jaren in de dynastie beschouwd als een proefperiode.. Zulke huwelijken bestonden uit 2 fasen. Eerst was een paar getrouwd op basis van een proefperiode maar het huwelijkscontract lag in het begin nog niet geheel vast. Tijdens deze experimentele periode werd de gehuwde vrouw zelfs als ze zwanger was nog steeds beschouwd als een jonge vrouw(almah of virgo) tot er 3 maanden van haar zwangerschap verstreken was. Pas dan werd het tweede gedeelte van de huwelijksceremonie uitgevoerd en vanaf dat moment verwierf ze het recht om echtgenote genoemd te worden In die fase kwam de priester abiathar tussenbeide om toestemming te geven voor de zwangerschap en om het huwelijk volledig te legaliseren.
Als ten slotte haar kind geboren werd, werd de vrouw erkend als een moeder. Daarvoor in alle fasen van haar almah-status werd ze zuster genoemd. In dit licht bekeken wordt de geschiedenis van Maria en Jozef op correcte wijze beschreven, waarbij Maria wordt bevrucht als Almah(de term wordt onjuist vertaald als maagd).daarna kreeg ze toestemming van de allerhoogste zadokpriester via zijn afgevaardigde Gabriel. Er bestond echter nog steeds een risico en evt reden voor complicaties als Maria een miskraam zou krijgen. En daarom omdat hij zich hierop wilde voorbereiden en overeenkomstig het gebruik lezen we in matteus 1:19 haar man jozef die een rechtschapen mens was wilde haar niet in opspraak brengen en dacht er over om haar in het geheim te verstoten.
In matteus 1:1-17 en Lucas 3:23-38 staan ook geslachtsregisters van Jezus mannelijke afstammelingslijn, via zijn vader Jozef in de lijn van het koninklijke huis van David. Als vrouw van een dynastieke echtgenoot moest Jozefs vrouw Maria zich houden aan de voorschriften voor Messiaaanse(gezalfde) afstammelingen zoals die van koning David en Zadok de priester. Deze dynastieke regels waren niet alledaags en weken duidelijk af van de joodse huwelijksnormen. Er werden allerlei gedefinieerde beperkingen op geled en men moest zich houden aan de celibitaire levensstijl, tenzij er kinderen moesten worden voortgebracht en alleen dan in vastgestelde periodes. Drie maanden na een huwelijksceremonie werd er een eerste huwelij geformaliseerd dat begin in de maand september. Daarna was lichamelijk contact alleen toegestaan in december. Dit moest zo veel mogelijk veilig stellen dat een evt. dynastieke geboorte zou plaats vinden in de daarop volgende verzoenmaand september. Als de bruin niet zwanger werd, werd intiem contact uitgesteld tot de daaropvolgende decembermaand, enz. Het tweede huwelijk werd dus voltrokken in de maand maart.. pas bij een succesvolle zwangerschap werd het huwelijk volledig voltrokken zodat als de vrouw onvruchtbaar bleek te zijn de dynastieke echtgenoot legaal een andere vrouw kon nemen.
In het geval van Jozef en Maria waren de regels overtreden, want Maria beviel van Jezus in de verkeerde maand(op zondag 1maart in 7 v.Chr. ) De sexuele gemeenschap moet dus 6 maanden voor de verplichte decembermaand hebben plaats gevonden in juni 8 v. C. ongeveer inde tijd dat ze verloofd raakten. Maria werd niet alleen zwanger als een almah(jonge vrouw) maar beviel ook als Almah voor haar 2e huwelijk. Zodra Maria’s onwettige zwangerschap was bevestigd kreeg jozef de gelegenheid om af te zien van de 2e huwelijksceremonie. Om gezichtsverlies te voorkomen kon hij Maria laten opnemen in een klooster.(in het geheim verstoten) waar hun kind zou worden opgevoed door priesters. Maar als het een jongen was zou hij Jozefs eerstgeboren nakomeling zijn in de troonopvolging van David. Het ongeboren kind van Jozef en Maria bood duidelijk belangrijke vooruitzichten en als uitzondering op de regel vereiste hij een speciale behandeling. Omdat er een erfgoed op het spel stond had de priester Abiathar Jozef vast en zeker geadviseerd voor een 2 e huwelijksceremonie want het kind dat ze draagt is verwekt door de heilige geest(matteus 1:20) na deze dispensatie werden weer de normale regels toegepast; de eerste was geen lichamelijk contact tussen man en vrouw tot een tijd nadat het kind was geboren. Hij nam haar bij zich als zijn vrouw maar had geen gemeenschap met haar voordat ze haar zoon gebaard had en gaf hem de naam Jezus (matteus 1;24-25)
De geboorte is een 2 voudige gebeurtenis. Eerst is er de fysieke geboorte en dan de rituele wedergeboorte inde gemeenschap vanaf 13 jaar. 12 jaar later op de leeftijd van 24 wordt de inwijding tot volwassenheid gedaan. Jezus kreeg deze graad tijdens Pesach en daaruit kunnen we opmaken dat zijn verjaardag in het begin van Nisan(maart ) viel, voor de 14e zoals wordt aangegeven inde voorschriften voor Pesach in Leviticus. In de oorspronkelijke Grieks staat dat Jezus 8 dagen na zijn geboorte op een zondag besneden werd. Dit staat ook in leviticus12;3. dat houdt in dat Jezus op een zondag geboren is. En wel voor 14 nisan (maart) zodat de keuze beperkt wordt. Voor de geboorte dag van Jezus wordt de term heel specifiek gebruikt: vandaag is in de stand van David voor jullie een redder geboren(..) Lucas2:11 en de Romeinse kalender begon op 1 maart.. Hieruit volgt dat Jezus geboren is op zondag 1 maart in 7 v C. volgens de juliaanse kalender. Om te conformeren aan de messiaanse conventie zou Jezus vervolgens 14 september toegewezen hebben gekregen als officiële geboortedag, om zijn status te regelen. Pas in 314 veranderde keizer Constantijn de datum van Jezus geboorte eigenmachtig in 25 december. Hierdoor werd de christelijke viering bevrijd van joodse accociaties en werd er gesuggereerd dat Jezus zelf een christen was en geen jood. En de geboortedag moest samenvallen met het heidense zonnefeest na de zonnewende van de winter een datum waarmee de inwoners van Rome vertrouwd waren.
n het evangelie van Johannes staat een verhaal waarin Jezus een zekere Lazarus van Betanie uit zijn graf opwekt. Het wordt als een van zijn grootste wonderen beschouwd en als de reden waarom de hogepriester Jozefus Kajafas en de Farizeeën bang werden van Jezus:vanaf die dag overlegden ze hoe ze hem zouden doden (Johannes 11:47-53) maar hoe belangrijk dit verhaal ook lijkt, omdat het vooraf gaat aan Jezus proces en kruisiging, het komt niet voor in Matteus, Marcus of Lucas.
Het evangelie van Johannes verschilt in 2 opzichten van de andere, en de andere 3 worden meestal gezamenlijk de “synopstische evangelien” genoemd. Deze term is afgeleid van het Griekse woord syn-optikos, met hetzelfde oog zien.
Het oorspronkelijke evangelie van Marcus werd geschreven in Roma door Johannes Marcus, een collega van Paulus, die in Handelingen12:25 en 15;37 Johannes Marcus wordt genoemd. De 2e eeuwse kerkvader Clemens van Alexandrië bevestigde dat het evangelie werd verspreid in 66, toen de joden uit Judea in opstand waren gekomen tegen hun Romeinse overheersers.
De Joodse opstand was belangrijste reden waarom het evangelie van Marcus binnen het Romeinse rijk in openbaarheid werd gebracht. Zo kon men in moeilijke tijden ergens zijn hoop op vestigen.
Als het verhaal van de opwekking van Lazarus in Marcus had gestaan had dit ook in Matteus en Lucas gestaan wiens evangeliën later verschenen.
Het evangelie van Johannes is beïnvloed door de Esseense tradities uit het Herodiaanse tijdperk. Overeenkomsten met de dode zeerollen suggereren dat het geschreven is rond 37.
Marcus evangelie is echter niet kompleet (het ontbrekende stuk komt wel voor inde oorspronkelijke versie) want het eindigt bij hoofdstuk 16 vers 8 voor het relaas van de opstanding, waarin Maria Magdalena en de andere vrouwen terug keren uit Jezus lege graf. De extra verzen werden toegevoegd met 2 doeleinden. Het valse marcus 16;9 is een strategische herinnering aan Maria’s 7 demonen uit Lucas 8:2. Het heeft tot gevolg dat maria’s status wordt verlaagd. En in het valse vers 16:15 zegt de herrezen Jezus tot zijn mannelijke apostelen trek heel de wereld rond en maak aan ieder schepsel het goede nieuws bekend. Maria Magdalena en de andere vrouwen worden opnieuw uit het evangelie verwijderd zodat de mannen opnieuw het alleen rechts op deze beweging kunnen opeisen.
Onlangs werd onthuld dat voordat het evangelie van Marcus in het nieuwe testament werd opgenomen er een flink deel over Maria Magdalena, Marta en de opwekking van Lazerus uit was verwijderd. . Inde coupure uit Marcus roept Lazerus naar Jezus vanuit zijn graf, nog voor de steen werd terug gerold. Hieruit blijkt duidelijk dat de man niet in de lichamelijke betekenis dood was en dat Jezus opwekking niet het boven natuurlijke wonder was zoals het meestal wordt omschreven.
In Marcus komt duidelijk de huwelijkse status tussen Jezus en Maria Magdalena naar buiten. Wat niet de bedoeling was.
De man die Lazerus wordt genoemd was Jezus vriend en apostel Simon(Kananeus of Zelotes, Simon de Zeloot). In 32 kwam Simon in aanraking met het gezag omdat hij had meegedaan aan een mislukte opstand tegen de Romeinse gouverneur Pontius Pilatus. De opstand was gedomd te mislukken en Simon werd vogelvrij verklaard. Volgens de joodse wet is dit een soort ter dood veroordeling en deze verklaring werd figuurlijk de dood genoemd. Het duurde echter 4 dagen voordat ze volledig werd uitgevoerd. In de tussentijd werd de verstotene uitgekleed, in een doodskleed gewikkeld, opgesloten en doodziek verklaard. In het geval van Lazarus wisten Marta en Maria dat zijn ziel eeuwig vervloekt zou zijn als hij op de 3e dag nog geen gratie had gekregen(was opgewekt). En daarom stuurden ze Jezus het bericht dat Simon “ziek”was (johannes 11:3)
Aanvankelijk stond Jezus machteloos, want alleen de hogepriester of de vader van de gemeenschap kon zo een opheffing(opwekking) uitvoeren en Jezus oefende geen priesterlijke ambt uit. Maar toevallig kreeg Herodes-Agrippa onenigheid met de Romeinse autoriteiten en hij verloor in korte tijd zijn rechtsbevoegdheid aan zijn oom. Herodes-antipas, die de opstand vande Zeloten tegen Pilatus had gesteund. Antipas greep zijn kans, herriep het bevel tot vogelvrij verklaring en gaf instructies dat Simon moest worden opgewekt uit de dood. Hoewel voor Simon de tijd was gekomen van de geestellijke dood ( de 4e dag na de vogelvrijverklaring) besloot Jezus een priesterrol op zich te nemen en hem hoe dan ook te verlossen.daarmee bevestigde hij de status van de geestelijk overleden Simon als dienaar van Abrahm, Eliezer (Lazarus)en hij droeg hem op met die voorname titel voort te komen uit de boezem van Abraham. En zo gebeurde het dat Lazarus (Simon de Zeloot) uit de dood werd opgewekt zonder officiële toestemming van de hogepriester, de vader van de gemeenschap of de raad van ouderen , het sanhedrin.
Jezus had de regels van de tmpelgemeenschap meet voeten getrede maar herodes-antipas dwong de hierarchie zich bij dit feit neer te leggen en voor het gewone volk was dit politiek ongekende feit inderdaad een wonder. En vanaf die dag overlegden ze ( de hogepriester Kajafas en de Farizeeen) hoe ze hem zouden doden ( joahnnes 11:47-53)
Simon de Melaatse is de bijnaam van Simon ofwel Lazarus omdat door zijn vogelvrijverklaring hij verschrikkelijk onrein was geworden.
Vanwege latere vondsten. Zoals de dode zeerollen en de nag hammaddi verzameling + 10.000den andere documenten uit de tijd van het oude testament die nu aan het licht zijn gebracht is het onmogelijk om aan de kerkelijke dogma’s nog evenveel waarde te hechten als vroeger. Mensen mogen geloven wat ze willen maar de onlangs gevonden documenten werpen een heel nieuw licht op de geschiedenis van de godsdienst.
In de tijd van de inquisitie was het een misdrijf om niet te gehoorzamen aan het bewind van Rome en aan de dogmatische meningen van bisschoppen. Tegenwoordig ligt de zaak anders, het principe van keuze moet voorop staan maar die keuze moet wel onderbouwd zijn.
In het evangelie van phillipus wordt de relatie tussen Jezus en Maria openhartig besproken:
En de metgezel van de Heiland is Maria Magdalena. Maar Christus had haar meer lief dan alle discipelen en kuste haar vaak op de mond. De overige discipelen namen daar aanstoot aan en drukten hun afkeuring uit. Ze zeiden tegen hem: waarom houdt i meer van haar dan van ons? De heiland antwoordde: waarom houd ik niet van jullie zoals van haar(..) groot is het mysterie van het huwelijk, want zonder dat zou de wereld niet hebben bestaan. Het bestaan van de wereld is afhankelijk van de mens en het bestaan van de mens van het huwelijk
Het evangelie van Maria Magdalena is gevonden bij Nag Hammadi. In het verhaal wordt verteld dat de apostelen overvloedig weenden en zeiden hoe kunnen we ooit naar de ongelovigen gaan en het evangelie prediken als ze de Zoon van de Mensen meedogenloos hebben behandeld. Want als ze zo waren tegen hem zijn ze ook zo tegen ons.
Maria Magdalena zei dat er geen reden tot verdriet was. Vat moed want genade zal jullie omringen en beschermen.
Toen zei Petrus tegen Maria: zuster we weten dat de Heiland meer van jou hield dan van andere mensen. Vertel ons wat je je herinnert van wat de Heiland alleen tegen jou zei,maar niet tegen ons. Maria vertelde dat Jezus haar had gezegd: gezegend ben je omdat je niet terug wijkt in mijn aangezicht, want waar de geest is, is de schat.
Helaas werd ze niet geloofd en Levi zei tegen Petrus; jij bent altijd driftig geweest. Nu zie ik je ruzie maken met die vrouw alsof jullie vijanden zijn. Maar als de Heiland haar waardig achtte, wie ben jij dan om haar af te wijzen? De Heiland kent haar vast en zeker goed genoeg.
Het was te verwachten dat de bisschoppen van kiezer Constantijn deze commentaren en andere evangeliën van gelijke strekking buiten de bijbel hielden.
Niet alleen was Maria Magdalena historisch gezien veel te belangrijk om door de door mannen gedomineerde gevestigde orde te worden geaccepteerd maar ze bleek ook stevig in conflict te zijn geweest met Petrus in wiens naam de roomse kerk was gesticht. De Desposyni erfgenamen van Jezus en Maria Magdalena vormden de belangrijkste bedreiging voor het keizerlijke staatsapparaat en hoewel de keizers voortdurende het bevel gaven hen te vervolgen en te vermoorden, oefenden deze erfgenamen en hun Nazareense Kerk binnen het rijk nog veel invloed uit.
Toen er tijdens de concilie van Carthago tientallen evangeliën en andere teksten besproken moesten worden, werden deze documenten en soortgelijke teksten op 1 hoop gegooid. Maria Magdalena ,metgezel van Jezus, werd de apostel der apostelen genoemd; een zieners met inzicht die de anderen overtreft, de vrouw die het Al kende en degene wier hart meer gericht was op het Hemelse Koninkrijk dan al haar broeders. Daar komt bij dat toen jaloerse mannelijke apostelen Jezus vroegen waarom zij een bevoorrechte positie bekleedde, hij hierop antwoordde met een verhandeling over het belang van het huwelijk
Er was slechts 1 manier waarop de Kerk zulke maatregelen kon censureren. De bisschoppen moesten een nieuw document opstellen voor openbaar gebruik -een strategisch opgezet, officieel en verplicht boek over het geloof, waar deze manuscripten niet in voorkwamen. En zo ontstond het Nieuw Testament
Wat betreft de geboorte van Jezus krijgen we informatie dat hij plaats vondt voor het jaar 4 voor Christus(matteus) en in het jaar 6(Lucas). Dat betekent minimaal een tijdsverschil van 9 jaar en zonder de gemeenschapsarchieven van de dode zee rollen zou deze schijnbare tegenstrijdigheid onbegrijpelijk zijn geweest. Het blijkt echter dat een geboorte een 2 voudige gebeurtenis is. Eerst was er de fysieke geboorte; daarna volgde de geboorte in de gemeenschap. De 2e gebeurtenis was een symbolisch ritueel van wedergeboorte, waarbij het kind ceremonieel in linnen doken werd gewikkeld(ingebakerd) en figuurlijk in de samenleving werd gebracht.
Deze gebeurtenis wordt vastgelegd in Lucas, terwijl in Matteus Jezus eerder fysieke geboorte wordt verteld.
Historisch gezien, inde Esseense traditie zat er tussen deze geboortes 12 jaar verschil. De geboorte in de gemeenschap was de voorloper van de Bar Mitzvah(Zoon van het verbond) traditie, die alsinds de middeleeuwen betekent dat iemand vanaf 13 jarige leeftijd lid is van de joodse gemeenschap. Lucas verklaart dat deze 2e gebeurtenis plaats vond in het jaar 6( het jaar van Quirinius en de volkstelling) waaruit we kunnen afleiden dat Jezus feitelijk is geboren 7 jaar v Chr. Dus tijdens de 2e regeerperiode van Herodes de Grote.
Het misverstand over dit gebruik als een jongen 12 werd, had een fout tot gevolg in de vertaling van het gedeelte van Lucas waar Jezus inwijding tot de volwassenheid werd besproken. In Lucas2:41-50 wordt verteld hoe Jezus werd opgehouden bij de tempel toen hij met zijn ouders in Jeruzalem was. Dit zou zijn gebeurd toen hij 12 jar oud was, maar eigenlijk moet de gebeurtenis verband houden met zijn 12e jaar. Dat wil zeggen, niet twaalf jaar na zijn geboorte in deze wereld maar 12 jaar na zijn geboorte in de gemeenschap. In dat jaar zou Jezus met Pesach(Pasen) eigenlij k24 zijn geweest. De leeftijd waarop je sociaal gezien meerderjarig was. In plaats van dat hij zijn ouders begeleidde naar de beschreven festiviteiten bleef hij bij de tempel om de status van zijn rang te bespreken met de leraren.
En volgens Levictus, de dode zeerollen, genesis, Lucas is Jezus geboortedag zondag 1 maart in 7 voor christus volgens de juliaanse kalender.
n de loop van Jezus kruisiging op de vrijdag voor Pesach in het jaar 33 onderhandelde Jozef van Arimathea(Jezus eigen broer Jakobus) met de romeinse gouverneur Pontius Pilatus om het lichaam van Jezus van het kruis te laten halen als het er nog een paar uur hing.Dit was bedoeld om een verandering aan te brengen inde executie procedure, in overeenstemming met een oude wet, die was vast gelegd in Deuteronomium 21:22-23 en werd bevestigd inde Tempelrol van Qumran:
Wanneer iemand zich schuldig heeft gemaakt aan een misdrijf waarop de doodstraf staat, moet u hem na voltrekking van het dood vonnis aan een paal hangen. Maar snachts mag u zijn lijk niet aan die paal laten hangen, u moet het diezelfde dag begraven.
Pilatus keurde daarom goed dat het ophangen (zoals bij de romeinse kruisigingen) werd veranderd in het alternatieve joodse gebruik van levend begraven. Jezus werd toen gelegd in een graf dat aan Jozef behoorde en in marcus 15:47 wordt bevestigd dat Maria Magdalena en Maria van Joses (Jezus jongere broer) toekeken in welk graf hij werd gelegd.
De volgende dag was de sabbat waarover de evangelien weinig meedelen. Alleen in Matteus 27:62-66 wordt deze zaterdag vermeld met een verwijzing naar een gesprek tussen Pilatus en de joodse ouderen in Jeruzalem waarna Pilatus 2 wachters aanstelde om Jezus graf te bewaken.
Vanaf de ontdekking van de dode zeerollen in Qumran in 1947 werden er opgravingen gedaan. De archeologen vinden een grote die 2 kamers bevatte en 2 afzonderlijke ingangen, die een eind uit elkaar lagen. De toegang tot de hoofdkamer verliep via een gat in het dakpad, terwijl de holte daarnaast vanaf de zijkant toegankelijk was. Vanaf de ingang in het dak waren treden gemaakt naar de kamer en om de ingang af te sluiten als het regende moest er een grote steen voor de opening worden gerold. Volgens de koperen rol werd deze grafkamer gebruikt als opslagplaats voor een schat, en daarom is hij de Grot van de rijke man genoemd. Dit was de grafkamer van de davidische kroonprins en hij bevond zich vlak tegenover een 2e grot die de ‘boezem van abraham” heette.
De kruisiging was weliswaar een openbaar gebeuren verklaren de evangeliën(bv Lucas 23:49) maar de toeschouwers volgden de gebeurtenissen van ver.. Volgens johannes19;41 was de plaats een tuin waarin zich een particuliere grafkelder bevond die eigendom was van Jozef van Arimathea(matteus 27:59-60)de kruisiging was dus geen schouwspel bovenop een heuvel met kruisen met kruisen tegen de horizon en een dramatische groep toeschouwers. Integendeel heet was een kleinschalig gebeuren op een afgebakend stuk land: een afgesloten tuin die op een of andere manier de plaats van een schedel was(johannes 19:17, hebreeen13:11-13)
Menselijke begraafplaatsen werden volgens de dode zeerollen aangeduid met een menselijke schedel. Volgens openbaring11:8 zou Jezus gekruisigd zijn inde stad die in figuurlijke zin Sodom of Egypte heet. Hieruit blijkt dat de locatie de begraafplaats van Qumran was, dat door de Therapeutate Egypte werd genoemd en geografisch werd geassocieerd met de stad Sodom uit het oude testament.
Een kruisiging was zowel een straf als een trechtstelling; de doodstraf door een afschuwelijke beproeving die een aantal dagen duurde.
Eerst werd het slachtoffer met gestrekte armen bij de polsen vastgebonden aan een balk, soms werden de handen met spijkers vastgezet. Om het lijden te verlengen werd de druk op de borst verlicht door de voeten van het slachtoffer vast te maken aan de rechtopstaande paal. Anders zou hij vrij spoedig stikken omdat de longen werden samengedrukt door het volle gewicht wat aan de armen hangt.
Om de kruisen weer vrij te maken braken de beulen ma een tijdej soms de benen van de slachtoffers zodat het hangende gewicht werd vergroot en de dood werd versneld.
Jezus werd niet door Pilatus veroordeeld maar door de joden die hem graag gekruisigd wilde hebben. Samen met Jezus zaten ook Simon de zeloot als Judas Iskariot gevangen. Drie kruisen werden opgesteld opde plaats van de schedel(Golgotha) en klaar gemaakt voor Jezus en de 2 anderen. Op weg naar de kruisiging bood Simon de Cyrene aan om Jezus kruis te dragen (matteus 27:32).
Er wordt naar deze man verwezen in een oud Koptisch traktaat getiteld “de 3e verhandeling van de grote Seth, dat werd gevonden tussen de boeken van Nag Hammadi. Volgens dit traktaat werd een van de 3 veroordeelden vervangen en indit verband wordt Simon van Cyrene genoemd.Blijkbaar was deze vervanging geslaagd want in het traktaat wordt verklaard dat Jezus niet, zoals altijdwerd aangenomen, stierf aan het kruis. Na deze gebeurtenis schijt Jezus gezegd te hebben: wat mijn dood betreft, die voor hen heel echt was. Hij was voor hun echt vanwege hun onbegrip en blindheid.
De Koran(hfstk4 vrouwen) verklaart eveneens dat Jezus niet stierf aan ht kruis: maar ze doodden hem niet en evnemin kruisigden ze hem, maar hij werd vertegenwoordigd door imand die op hem leek. Ze dooden hem niet echt. Ook volgens de 2e eeuwse historicus Basilides van Alexandrië werd de kruisiging geënsceneerd met Simon van Cyrone als vervanger.
Simon van Cyren bleek echter een vervanger te zijn voor Simon de Zeloot en niet voor Jezus. 2 zulke belangrijke persoonlijkheden kon men niet zonder slag of stot ter dood laten brengen. Vandaar een plan om het joodse gezag te slim af te zijn.
Het is zelfs mogelijk dat de mannen van Pilatus aan deze truc mee werkten; er werd gebruik gemaakt van een verdovingsmiddel en een illusie.
Als er iemand was die zo’n illusie teweeg kon brengen dan was het wel Simon de Zeloot, de aanvoerder van Samaritaanse wijze, die bekend stonden als grootste magiër van zijn tijd. Zowel in handelingen van Petrus als inde apostolische constituties wordt verteld hoe Simon zichzelf een aantal jaren later boven het Romeinse Forum liet zweven. Maar in Golgotha was de situatie heel anders want Simon werd bewaakt en was op weg naar zijn kruisiging.
De misleiding begon op weg naar de kruisiging toen Simon van Cyrene door het dragen van Jezus last erin slaagde zich te laten opgaan inde menigte. De verwisseling zelf gebeurde op de plaats van de kruisiging met de algemene voorbereidingen als dekmantel. Te midden van het gewoel tijdens het oprichten van de kruisen leek Simon de Cyrene te verdwijnen maar in werkelijkheid nam hij de plaats in va nSimon de Zeloot.in de evangeliën zijn de gebeurtenissen die hierop volgen verbloemd,doordat er weinig bijzonderheden worden verteld over de mannen die naast Jezus werden gekruisigd.
De voorspelling dat de heiland Jeruzalem binnen zou rijden op een ezel was niet de neige voorspelling over de messias in het oud testamentische boek zacharias.Volgens 2 andere voorspellingen(zacharias 12:10 en 13:6) zou hij worden doorboord en bij zijn dood worden beweend door heel Jeruzalem en hij zou worden gewond aan zijn handen ten gevolge vanzijn vrienden. Jezus wist dat hij als hij werd gekruisigd aan al deze beschrijvingen zou voldoen. Zoals in Johannes 19:36 werd gezegd: zo ging de schrift in vervulling.
Jezus kreeg aan het kruis wat azijn(zure wijn met slangengif) (johannes 19;29; matteus 27:34)en nadat hij ervan gedronken had gaf hij de geest(johannes 19:30). Hij kreeg dit toegediend via een spons afgemeten door een rietje, want bij te grote hoeveelheid kon dit leiden tot de dood. Kort daarna stak een van de soldaten een lans in zijn zij en het feit dat hij bloedde(er vloeide bloed en water uit) werd beschouwd als een teken dat hij dood was(johannes 19:34).In werkelijkheid betekent een vasculaire bloeding dat een lichaam leven is ipv dood; uit een steekwond die toegebracht wordt na het overlijden vloeit geen bloed. In dat stadium waren Judas,Simon van cyrene nog volop in leven dus werden hun benen gebroken.
Na toestemming van Pilatus werden de 3 van het kruis afgehaald waar ze minder dan een halve dag hebben gehangen.Jezus leek dood, maar was in coma, ende bene van Judas en Simon van Cyrene waren vlakdaarvoor gebroken. Nergens wordt beweerd dat de mannen dood waren, er wordt alleen verteld dat de lichamen werden weggehaald. Levende lichamen dus.
Simon van Cyrene en Judas Iskariot bleken in de 2e grafkamer te zijn gelegd. Het lichaam van Jezus inde hoofdkamer. Binnen deze dubbele grafkamer had Simon de Zeloot zich al geïnstalleerd, met lampen en alle andere benodigdheden voor de operatie. Het sap van de aloë was nodig om het gif uit Jezus te verdrijven.
Het was belangrijk dat het de dag na Jezus kruisiging sabbat was.de timing van deze operatie om Jezus uit de dood te verheffen( hem uit de vogelvrijverklaring-dood bij verordening te bevrijden) was zelfs afhankelijk van het exacte tijdstip waarop het sabbat werd geacht een aanvang te nemen.
In het opstandingverhaal zit een verschil van 3 uren, waarbij de tijd vooruit werd gezet.. De samaritaanse wijzen van Simon de Zeloot werkten volgens een astronomisch tijdschema en paste nde tijdsverandering van 3 uur pas toe tijdens het oorspronkelijke 12e uur. Hierdoor had Simon zonder dat hij een van de voorschriften tegen het werken tijdens de sabbat hoefde te over treden 3 volle uren tot beschikking waarin hij Jezus medicijnen kon toe dienen en om de botbreuken van Simon van Cyrene te verzorgen. Judas werd zonder mededogen over en klif geduwd(zoals zijdelings vermeld in handelingen 1”16-18) de eerdere verwijzing in matteus 27;5 volgens welke Judas zich verhing slaat op het feit dat hij op dat moment zijn eigen ondergang bewerkstelligde.
In het evangelie v Phillipus staat dat er altijd 3 vrouwen bij Jezus waren en alle 3 heten Maria(zijn zuster, moeder en gezellin).
Voor de kerk van Rome(gesticht als de apostolische kerk van Petrus) betekende het een probleem dat er vrouwen bij het graf waren. Daarom werden er in de 4e eeuw 12 onechte verzen toegevoegd aan het evangelie van Marcus en werden er vergelijkbare stukken toegevoegd aan de synoptische evangeliën van Matteus en Lucas.
Door deze strategie daalde de status van Maria Magdalena en daarmee ook het belang van haar Desposyni- erfgenamen en hun Nazareense beweging. Wat er overbleef was dat de bisschoppen een ontwerp konden maken waardoor de status van vrouwen i.h.a. zou dalen. Dit gebeurde m.b.v. de apostolische constituties en de grondregels van de kerkelijke discipline.
In 367 begon het Nieuwe testament vormen te krijgen. Evangeliën die werden gekozen moesten zijn geschreven onder de naam van of zijn toegeschreven aan Jezus eigen apostelen. Maar dit voorschrift werd vanaf het begin genegeerd en de 4 evangeliën die geschikt verklaard waren, waren die van Matteus, Lucas, Johannes en Marcus. Marcus en Lucas worden in de Handelingen der Apostelen gepresenteerd als latere collega’s van Paulus.
Thomas, Phillipus en Petrus doe tot de 12 oorspronkelijke apostelen behoorden hun evangeliën werden niet opgenomen. Sterker nog het vonnis luidde dat ze vernietigd moesten worden.
Vervolgens werd het nieuwe testament onderworpen aan een groot aantal beperkingen en amendementen tot dat in 1547 de huidige versie werd goedgekeurd door het concilie van Trente in Noord- Italië.
Het criterium dat gebruikt werd bij het maken van het nieuwe testament was dat alles uitsloot wat de status van vrouwen in de Kerk of gemeenschap ondersteunden.
Ter rechtvaardiging: Als de doop zou moeten worden verricht door vrouwen zou onze heer zeker gedoopt zijn door zijn eigen moeder en niet door johannes
Hierdoor werd het erfgoed van Maria Magdalena onderdrukt.
Uit de tekst van de constituties blijkt duidelijk dat vrouwen binnen de Nazareense gemeenschap nauw betrokken waren bij het geestelijke ambt.
De joodse christenen waren aanhangers hiervan. In de Palestijnse talmoed wordt verklaard; de woorden van de Torah zullen nog eerder in het vuur worden vernietigd dan te worden onderwezen aan vrouwen. Vrouwen werden i.h.a. behandeld als minderwaardige stervelingen. Deuteronomium 22:23-27 zegt dat een maagd die ineen stad verkracht wordt ter dood veroordeeld moet worden omdat ze makkelijk om hulp had kunnen roepen.
In Jezus nazareense gemeenschap bestond er gelijkheid. Vele vrouwen die groepen leidden in nazareense stijl werden officieel tot ketters verklaard. Ze verkondigden ene leer die was gebaseerd op voorschriften van de ascetische Therapeutate in Qumran.
Deze leer had een spirituele basis, terwijl de roomse vorm van het christendom zeer materialistisch was en de mystieke leer werd als een enorme bedreiging beschouwd.
Ondanks paulus duidelijke wens voor mannelijke overheersing werden in zijn brieven eigen vrouwelijke helpers afzonderlijk vermeld zoals Phebe(romeinen 16:1-2), Julia(16:15), Priscilla(16:3-4).In feite wemelde het in het nieuwe testament van de vrouwelijke discipelen. Het kerkelijk gezag was zo bang voor vrouwen dat de priester het celibaat kregen opgelegd.(dat in 1138 wet werd)Het angstige zat hem in het feit dat vrouwen moeder kunnen worden en een stamboom kunnen voortzetten.
In zijn eerste brief aan Timoteus had Paulus gezegd dat een bisschop de echtgenoot van 1 vrouw moest zijn en dat hij kinderen moest hebben. Hij verklaarde dat een man met ervaring in zijn eigen huisgezin beter in staat was leiding te geven in de kerk. De bisschoppen die dit liever zouden volgen sloegen dit voorschrift inde wind zodat ze de huwelijkse staat van Jezus zelf konden negeren.
In 383 had Paus Damasus1 de Roomse kerkgeleerde Hieronymus opgedragen om verschillende Griekse manuscripten te vertalen die in de 2e eeuw vanuit het origineel waren getranscribeerd. Maar Hieronymus haalde er teksten uit en wat overbleef werd de Vulgaat - een uitgave van het schrift voor alledaags(vulgair) gebruik wat priesters naar eigen inzicht konden gebruiken.
Omdat er tussen de 4 evangeliën talloze verschillen zaten werd er een nieuw evangelie gemaakt, een glad gestreken verhaal dat uit elke evangelie de onderhoudendste elementen haalde en versmolt tot 1 romantisch verhaal. Een versie (diatessaron= volgens 4) van dit doorlopende verhaal was rond 175 samengesteld door Tatianus, een Syrische theoloog. Het evangelieverhaal wordt nog steeds op een dergelijke manier onderwezen in scholen en kerken.
Theoloog William Tyndale vertaalde in 1526 het Nieuwe testament vanuit het Grieks naar engels.Zijn werk kwam in vele kerken terecht maar werd verboden door Koningin Mary Tudor. Zwitserse protestanten maakten in 1560 de beroemde Geneefse bijbel en een engels werk genaamd de grote bijbel dat door koningin elisabeth1 goedgekeurd werd voor haar nieuw anglicaanse kerk en werd inde ban gedaan door Rome. En in frankrijk werd een toegankelijkere versie van de Vulgaat gemaakt de zgn. Bijbel van Douai.
De Latijnse bijbel werd in de 16e eeuw met succes aangevochten door Maarten Luther. Hij maakte een uitgebreide vertaling vanuit het Grieks en verzorgde uitgaven die mensen zelf konden aan schaffen en lezen.
In 1611 verscheen een vergelijkbare uitgave in het Engels: de King James authorized edition. En deze editie kwam in Amerika terecht. Door verschillende interpretaties van de Schrift ontstonden er talloze kleine kerkelijke stromingen.
Diverse woorden in het oud-grieks,aramees of Semitisch hadden geen tegenhanger in het engels, waardoor foute vertalingen ontstonden.:
Almah= jonge vrouw werd vertaald in maagd
Ho tekton= meester van het ambacht werd vertaald in timmerman
Harmartolos was een term uit de sport bij bv boogschieten= iemand die het doelwit mist. In alledaags gebruik iemand die zich misschien niet hield aan bepaalde doctrines of afweek van bepaalde conventionele gewoonten. Dit werd vertaald in zondares of zondaar.
Petrus noemde zichzelf een aner(getroude) harmartolos. Wat ook vertaald werd als ik ben een zondaar.
Een andere vertaalfout leidt tot de overtuiging dat Jezus geboren is in een stal maar in geen enkel evangelie wordt stal genoemd. In feite staat er in matteus 2;11 heel duidelijk vermeld dat de baby Jezus in een huis lag: ze gingen het huis binnen en vonden het kind met Maria, zijn moeder.
In lucas2:7 staat dat Jezus in een kribbe werd gelegd omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad. In feite bestond er in Judea in de 1e eeuw geen nachtverblijven. Reizigers werden uitgenodigd bij mensen thuis. Gastvrijheid en het verlenen van onderdak werden als een heilige plicht beschouwd. In de oorspronkelijke tekst staat dat er geen topos in de kataluma was, wat betekent dat er geen voorzieningen in de kamer was. Jezus werd in een kribbe gelegd omdat er geen wieg was.
Destijds werden Koningen ‘bruidegom”genoemd; ze waren bewakers van hun kudde, en de godin (inanna of Ishtar) was de Magdal-eder, de wachttoren van de kudde. Ze oefende haar gezag uit vanuit het Grote Huis van de E-gal. De titel magdaleense wordt ontleend aan deze onderscheiding. Magdalena was geen achternaam maar een titel of onderscheiding.
In het Mesopotamische Sumerie werd de priester-koning een Sanga-lugal genoemd(hiervan werd het Franse woord sangreal=koninklijk bloed afgeleid)en zijn vergaderscepter was een schaapherdersstaf. Pas veel later eigende de kerk zich deze Koninklijke scepter toe als een instrument waarmee bisschoppen hun macht uitoefenden.
Inanna, de goddelijke koningin, werd beschouwd als de “bekerdraagster” wier heilige extract- de nectar van voortreffelijke uitmuntendheid- de gra-al werd genoemd. Vanaf de victoriaanse tijd is de heilige graal geassocieerd met de beker die Jezus gebruikte bij het laatste avondmaal, wat in de oorspronkelijke verhalen niet het geval was. Hierodule(gesymboliseerd door Inanna) was het heiligste onderdeel van het huwelijksritueel. Haar symbool, de rosi-crusis ( een kruis in een cirkel) werd afgebeeld op munten en is het oorspronkelijke embleem voor de heilige graal. De kleding van een hierodule (heilige vrouw) was rood
Later werd het woord hierodule verbasterd tot hoer en in het Engels tot harlot. Hoeren maken gebruik van rood licht als beeldspraak.
Paulus maakte zijn opwachting in het nieuwe testament in 40 en stierf in 64 de marteldood. Paulus moest de christelijke boodschap uitdragen inde Grieks sprekende landen rondom de middellandse zee. En moest concurreren met allerlei heidense godsdiensten. Er bestonden een heleboel religies die verkondigden dat de goden en profeten uit maagden waren geboren en de dood op een of andere manier tartten. Ze waren allemaal van bovennatuurlijke afkomst en hadden verbijsterd veel macht over normale stervelingen. Hij kon zijn missie alleen laten slagen door Jezus op een zodanige manier te presenteren dat hij zelfs paranormale afgoden inde schaduw zou stellen. Uiteindelijk groeide de bovenaardse Jezus die door Paulus was bedacht uit tot de goddelijke Jezus van het orthodoxe christendom.
Nog tijdens zijn leven waarschuwde Paulus de mensen voor gefingeerde brieven die van hem zouden zijn. In de eerste brief van Timoteus staan Paulus vermeende commentaren over de onderdrukking van vrouwen maar tegenwoordig denken geleerden dat ze pas geruime tijd na zijn dood zijn geschreven. Clemens van Alexandrië schreef in zijn Commentaar op 1 Korintiërs dat de apostelen werkten in gezelschap van vrouwen die ‘zusters”en ‘collaga-geestelijken’ waren. Origines van Alexandrië (185-255) schreef in verband met Paulus assistent Phebe dat vrouwen in de kerk benoemd waren tot diaken. De Romeinse senator Plinius de jongere schreef in 112 over vrouwelijke diakens. In een transcriptie van het concilie van nicaea wordt de kerkelijke rol van een vrouwelijke diaken besproken; ook Epiphanius van Salamis(315-403), sint Basilius van Caesaria en talloze anderen bespraken dit onderwerp. Ondanks de anti- vrouwelijke inhoud van de apostolische constituties werden taakverschillen hierin omschreven tussen mannelijke en vrouwelijke diakens.
De gewoonte om vrouwen een geestelijke ambt te laten bekleden duurde nog voort tot lang na de tijd van het nieuwe testament.
Over Maria, Jezus moeder, wordt in Mattheüs 1:18 als in Lucas 2:5 vermeld dat ze getrouwd was met Jozef en daarna wordt ze zijn vrouw genoemd. Het huwelijk is vastgelegd door middel van een contract. In Mattheüs 1;1-17 en Lucas 3:23-28 staan ook geslachtsregisters van Jezus mannelijke afstammelingslijn, via zijn vader Jozef in de lijn van het Koninklijke huis van David. Dat hij afstamde van David wordt bevestigd in Hebreeen7:14, waaruit blijkt dat Jezus afstamde van het Koninklijke geslacht Juda.
Als vrouw van een dynastieke echtgenoot moest Jozefs vrouw Maria zich houden aan de voorschriften voor Messiaanse(gezalfde) afstammelingen, zoals die van koning David en Zadok de priester. Deze dynastieke regels waren niet alledaags en weken duidelijk af van de joodse huwelijksnormen. Er werden allerlei duidelijke gedefinieerde beperkingen opgelegd en men moest zich houden aan een celibataire levenstijl, tenzij er kinderen moesten worden voortgebracht en alleen dan in vastgestelde periodes. 3 maanden na een huwelijksceremonie werd er een eerste huwelijk geformaliseerd dat begon inde maand september. Daarna was lichamelijk contact alleen toegestaan in december. Dit moest veilig stellen dat een evt dynastieke geboorte zou plaats vinden inde daarop volgende verzoenmaand september. Als de bruid niet zwanger werd, werd intiem contact uitgesteld tot de daaropvolgende decembermaand. Als een vrouw in de proeftijd zwanger was geworden, werd er een 2e huwelijk voltrokken om de verbintenis te legaliseren als ze 3 maanden zwanger was. Tot die tijd werd de bruid echter nog als een almah beschouwd. Het tweede huwelijk werd dus gesloten in maart.
In geval van Jozef en Maria waren de regels van het dynastieke huwelijk duidelijk overtreden want Maria beviel van Jezus inde verkeerde tijd van het jaar.(zondag 1 maart 7 v C). De gemeenschap moet dus plaats gevonden hebben in juni het jaar ervoor, inde tijd dat ze verloofd raakten. Maria werd zwanger als almah(vertaald als maagd maar wat jonge vrouw betekent) maar beviel ook als almah voor haar 2e huwelijk.
Jezus had weinig begrip voor de strenge geloofsovertuigingen van joodse groeperingen als de farizeeën. Het volk van Judea kon pas worden bevrijd van de Romeinen als ze afstand gedaan hadden van hun onverzettelijke fanatisme. Jezus wist dat er al lang een Messiaanse Heiland werd verwacht, een verlosser die een nieuw tijdperk van bevrijding zou inluidden. Als erfgenaam van koning David wist hij dat hij voor deze rol in aanmerking kwam. Alleen had hij geen sociaal gezag: hij was noch koning noch priester. Maar van zulke formaliteiten trok hij zich niks aan en hij ging over tot ritualistische veranderingen. Volgens de dode zeerollen van Qumran was het serveren van wijn op een bruiloft voorbehouden aan de leidinggevende priester. Alleen volledig ingewijde Levieten mochten ceremoniële wijn drinken. Alle andere werden als oningewijd beschouwd en mochten zich uitsluitend reinigen met water.(johannes2;6 Nu stonden daar voor het joodse reinigingsritueel 6 stenen watervaten).Jezus moeder Maria had opgedragen aan de bedienden om Jezus te gehoorzamen. En Jezus liet het reinigingswater staan en gaf de oningewijde gasten de heilige wijn. Zo brak hij met de traditie. Volgens moeder Maria liet Jezus zo zijn grootheid zien en zijn leerlingen geloofden in hem.
In Kana was volgens het evangelie van Johannes sprake van een bruiloftfeest en van water en wijn, het feest van een verloving. Het feit dat Moeder Maria zei dat er naar Jezus geluisterd moest worden duidt er op dat zij het secundaire gezag waren en dat het om het verlovingsfeest van Jezus ging.
In het oude Egypte werden koningen gezalf met krokodillenolie van de heilige krokodil(Messeh,= joods messias). Koning David werd gezalfd evenals zijn zoon Salamo wat gedaan werd door de priester Zadok.(te vergelijken met de kroning van Europese vorsten door de paus).Zo een Koninklijke zalving bepaalde de status van een Messias. Daarom waren David, salomo en hun regerende dynastie Messiassen (gezalfden). Jezus had echter geen regerende functie en werd pas een Messias toen Maria Magdalena in de week voor hij gekruisigd werd de zalving uitvoerde in Beltanie. De zalving leek op de traditionele huwelijkse zalvingen door de bruidszusters van de farao’s of door koninginnen van Syrië en andere landen buiten het Hebreeuwse rijk. Maria gebruikte in plaats van het recept voor de heilige olie(exodus 30;23-250 de balsem van nardusmirre, een kostbaar wortelextract uit de himalya(Johannes 12:3)., omdat ze een Syrische was. Deze zalving volgde op de opwekking van Lazarus en vond plaats in diens huis. (Mattheüs,Marcus,Johannes). In Johannes 11:1-2 en het evangelie van Lucas staat dat Maria Jezus eerder gezalfd heeft. De 1e zalving vond plaats in september 30 toen Maria Jezus voeten zalfde en afdroogde met haar haren/ hoofddoek. De 2e zalving vond plaats in maart 33. aangezien de 2e fase pas werd uitgevoerd als de vrouw 3 maanden zwanger was, moet Maria zwanger zijn geworden in december 32 en zou in september 33 bevallen.
Alleen als vrouw van Jezus en als onafhankelijke priesteres kon Maria zowel zijn hoofd als voeten zalven met dit heilige balsem. De details van het Messiaanse huwelijksritueel staat in elke evangelie van het Nieuwe testament. Een mannelijke erfgenaam van de Koninklijke lijn moest zijn eerste zoon rond zijn veertigste krijgen. Deze indeling van veertig jaar komt ook voor in het geslachtsregister van Mattheüs 1;6-16 waarin de stamboom van de Messias wordt beschreven. Het register strekt zich uit over een periode van 1080 jaar vanaf koning David tot Jezus.
Het getal 1080 werd beschouwd als het magische lunaire getal van het eeuwige vrouwelijke, de spirituele energie van bronnen en rivieren. Zijn tegenpool in de solaire kracht was het mannelijke getal 666.Volgens openbaringen 13;8 was dit het getal van de man. Samen opgeteld 17469fusie) en in het numerieke systeem van het Griekse Gematria was dit het getal van het heilige huwelijk het ‘ hieros gamos ‘
In september 33 kreeg Maria Magdalena een dochter Tamar(palmboom). Sarah betekent in het Hebreeuws prinses en was haar onderscheiding: Tamar de Sarah. Jezus moest vervolgens celibatair leven tot de periode van restitutie (handelingen 3;20-21).de maand september 33 viel samen met het moment waarop Simon de Zeloot(lazarus) officieel werd benoemd tot de vader van de Esseense gemeenschap, en in deze periode werd Jezus toegelaten tot het priesterschap, een ritueel waarbij hij figuurlijk ten hemel steeg. Jezus had lang geprobeerd toegang te krijgen tot het hoge klooster in Mird van de Qumran priesters dat het Hemelse Koninkrijk werd genoemd. Jezus werd onder het bewind van Simon tot priester gewijd en naar de hemel geleid door de leider van pelgrims, die overeenkomstig de symboliek van het oude testament”de wolk “werd genoemd. Een wolk had de oude Israëlieten naar het beloofde land geleid9exodus 13:21-22) en gods verschijning aan Mozes op de berg Sinai was vergezeld door een wolk(exodus 19;16)daarom werd in de communicatie van de priesters met god binnen de broederschap van Qumran de term”wolk”als een symbolische benaming gehandhaafd. Jezus bevordering tot het priesterschap wordt in het nieuwe Testament beschreven dmv de gebeurtenis die meestal “Hemelvaart” wordt genoemd. Jezus werd opgenomen in een “wolk”(handelingen 1:9).Twee engelen-priesters (priesters met engelen naam) in witte gewaden verkondigden dat Jezus zou terug keren op dezelfde manier als hij heen was gegaan(handelingen 1:10-11)En zo verliet Jezus de wereld van alledag voor 3 jaar. Volgens Hebreeën 3;1 en 5;6 werd Jezus in die tijd(september 33 ) ingewijd in de priesterorde van Melchisedek. Omdat dit een half jaar na zijn opstanding was is het overduidelijk dat Jezus nog in leven was. De oorspronkelijke Melchisedek (betekent koning der rechtvaardigheid) priesterkoning van Salem, verschijnt in Genesis 14;18-20 toen hij Abraham het brood en de wijn gaf van de graalgemeenschap. In 33 bij het betreden van het Hemels Koninkrijk werd hij tot priester koning gewijd; hij is hogepriester voor eeuwig, zoals ook Melchisedek dat was (Hebreeën 6;20). In Hebreeën 7;14 wordt het begrip van maagdelijke geboorte afgewezen en bevestigd dat Jozef de echte vader van Jezus was
Jezus wordt dmv het intrinsieke bijbelse woord pesher het woord van god genoemd: in het begin was het woord, het woord was bij god(..) Het woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond(..) en wij hebben zijn grootheid gezien (Johannes 1’;1-14)
Het woord van god duidde op Jezus aanwezigheid ofwel dat hij het onderwerp van het verhaal is :toen de apostelen in Jeruzalem hoorden dat de inwoners van Samaria het woord van god hadden aanvaard(handelingen 8;14) leiden we hieruit dat Jezus in Samaria was. Hieruit volgt dat als we lezen dat “het woord van God” steeds meer gehoor vond(handelingen 6;7) Jezus meer gehoor vond. Dit wordt gesymboliseerd door de verwante pesher(uitleg) van de zaaier en het zaad (Marcus 4;8) De verwijzing in handelingen verwijst dat Jezus vrucht voortbracht: dwz hij kreeg een zoon Jezus (yeshua). Deze geboorte vond plaats in 37 volgens de messiaanse regels. In december 43 werd Maria voor de 3e keer zwanger. In het voorjaar 44 vertrok Jezus echter met de belangrijke proseliet Johannes Marcus naar Galatie, een Romeinse provincie in het binnenland van Klein-Azië. Maria Magdalena ging in gezelschap van Simon de Zeloot, en Jezus zusters sara-salome(beschermheilige van de zigeuners) en Maria de zigeunerin of Marina en de echtgenote Helena-Salome van Simon naar Gallië. Zigeunerin werden ze genoemd omdat ze vanuit Frankrijk Egypte bezochten Gypsy het Engelse woord voor zigeunerin is afkomstig van een oude vorm van het woord Egypte.
In 44 werd Jozefes geboren (handelingen 12;24) Jezus had nu voldaan aan zijn dynastieke verplichting om 2 zonen te verwekken en kon weer een normaal leven leiden.
Vanaf 46 werd Jezus 2 in Caesarea opgeleid. 3 jaar later als hij 12 is ondergaat hij in de Provence de ceremonie van zijn geboorte voor de gemeenschap en werd hij volgends het gebruik symbolisch op nieuw gebaard. In 53 werd Jezus 2 in de synagoge van Korinthe officieel tot kroonprins benoemd. Bij die gelegenheid kreeg hij de titel Justus(de rechtvaardige). Hij was nu officieel de troonopvolger van zijn oom Jakobus de rechtvaardige.
In 61 reisde Jezus de christus samen met Lucas en Paulus via Kreta naar malta(handelingen 27;7-44, 28-1) Vervolgens keerde Paulus terug naar Jeruzalem.
Maria Magdalena vestigde zich in de Provence evenals Jozefes die toen zijn druïden opleiding afgemaakt had. En later voegde ook oom jakobus zich bij hun.
Het is lastig na te gaan wat Jezus na zijn bezoek aan Malta(melitia) in 61 heeft gedaan. Sommigen veronderstellen dat hij in het spoor van apostel Thomas naar India is gereisd, maar daarvoor is geen sluitend bewijs. Toch is duidelijk dat Jezus in of voor 73 is overleden. In 73 werd zijn zoon Jezus2Justus, de Davidische titel toegekend: Ik, Jezus, heb mijn engel gestuurd om jullie deze dingen bekend te maken voor de gemeenten. Ik ben de telg van David, zijn nakomeling, de stralende Morgenster(openbaring 22:16)
Geestelijken gaan er over het algemeen vanuit dat de bruiloften uit de openbaring het huwelijk van Jezus christus was met de christelijke kerk. Toen Johannes zijn openbaring schreef op het Griekse eiland Patmos bestond er echter nog geen kerk. De bruiloften waren verslagen van de messiaanse geschiedenis.
Tamar(Damaris) de dochter van Jezus en Maria Magdalena, is klaarblijkelijk in Athene met Paulus getrouwd en de bruiloft van Jezus Justus wordt in openbaring19:7-9 beschreven als het huwelijk van het lam. Zijn zoon Jezus 3 werd in 77 geboren om de alfa en de omega te worden (openbaring 21:6) Dit was een Sadduceese titel van het huis van Herodes die in 102 toen aan de macht van deze dynastie een einde kwam, op het huis van David overging. Jezus 3 trad in 113 in het huwelijk overeenkomstig het dynastieke gebruik.
De mysterieuze leerling van wie Jezus veel hield benoemt hij tot verzorger van zijn moeder.(Johannes 19:26-27) In het Johannes evangelie staat hierover 2 vermeldingen. De reden waarom de betreffende leerling niet vermeld wordt inde synoptische evangeliën is dat de oorspronkelijke verwijzing naar hem in deze context verdwenen is. Dat heeft Sint Clemens gedaan bij zijn poging de aard van de verhouding tussen Jezus en Maria Magdalena in het verslag van de opwekking van Lazarus te verhullen. In Johannes11:5 staat te lezen: Jezus hield veel van Marta en haar zuster en van Lazarus. In Johannes 11:56 wordt nog eens gezegd wat heeft hij veel van hem (Lazarus) gehouden. Lazarus of Simon de Zeloot was Jezus meest vooraanstaande apostel en getrouwd met Jezus tante Helena-Salome en dus familie van Jezus.
Het Johannes evangelie werd geschreven door Maria Magdalena. Zij was de enige die een weergave kon geven van het persoonlijk gesprek tussen haar en Jezus in de tuin. Verder bevat dit evangelie aanvullend materiaal en informatie van haar goede vriend Lazerus-Simon die met haar naar de Provence reisde. En in dit evangelie is er geen twijfel over dat beide zalvingen door Maria Magdalena zijn gedaan
Maria Magdalena stierf in 63 in Aix-en-provence. Aix(acqs) betekent wateren en is afkomstig van het Latijnse woord aquae(wateren). In de traditie van Langeudoc werd leeft Maria voort als Dompna del Aquae: de meesteres van de Wateren
Dooppriester uit die tijd worden vissers genoemd. En ook Jezus als priester in de orde van Melchizedek werd een visser genoemd. De dopelingen werden een vis genoemd. Dit omdat de doping gebeurde in wateren zoals de dode zee. Joden werden gedoopt en niet-joden konden alleen zegening krijgen. Doordat Jezus als priester in de orde van Melchisedek was gewijd, was het huis van Juda uitgegroeid tot een unieke dynastie van priesterkoningen of zoals Jezus opvolgers genoemd werden: visserkoningen. Doordat de afstammelinglijnen van Jezus en Maria Magdalena in de visserkoningen werden voortgezet kon de moederlijke Geest van Aix de Familie van de wateren worden: het huis del Acqs.
In de Arthur traditie werd de Davidische afstammelingslijn door de visserkoningen van de graalfamilie vertegenwoordigd en de patriarchale lijn werd door de naam Anfortas geduid. De Merovingische vorsten stamden af van de visserkoningen.
Een andere tak die inde vrouwelijke lijn aan de visserkoningen verwant was, kreeg de bezittingen van de Keltische kerk van Avallon in Bourgondië. Vivian del Acqs werd aan het begin van de 6e eeuw als erfelijk koningin van dit gebied erkend. In Bretagne kreeg een mannelijke tak van het Provençaalse huis del Acqs de status van graven de Leon d‘acqs. Zij waren afstammelingen van Morgaine, de kleindochter van Viviane 1. Het erfgoed van de familie del Acqs, dat een centrale positie in de graal thematiek bleef innemen was altijd rechtstreeks met de heilige wateren en Maria Magdalena verbonden. Ook werd de naam du Lac gebruikt om een betrekking met de desposynische bloedlijn aan te geven(lac was een rode kleurstof van de drakenbloedboom). Viviane 2 werd al dame van het meer(de dame van de Bron en moeder van Lancelot du lac) beschreven.
De brood symboliek is terug te herleiden tot het oude Egypte Op de reliëfs in Karnak en Abydos wordt naar een mystiek brood verwezen. Fascinerend aan dit “brood”was dat het naar verluidt van goud was. Door dit hemelse voedsel zouden het waarnemingsvermogen, het bewustzijn en de intuïtie van de farao’s zijn gescherpt en het zorgde tevens dat ze overgingen naar het niveau van de engelen. Het ligt ten grondslag aan de bekende regel uit het Onzevader: geef ons heden ons dagelijks brood In exodus wordt beschreven dat Mozes in de Sinaï het gouden kalf verbrandde en daarvan een poeder maakte dat hij aangelengd met water aan de Israëlieten gaf. De priester uit Karnak onder wier leiding dit poeder werd gemaakt zijn dezelfden die later het Therapeutaat in de Esseense gemeenschap in Qumran oprichtten.
Recente analyses in Qumran wijzen uit dat het bezinksel van de 70% goud een mono atomaire staat bevat. Ook is nu bekend dat dit bijzondere witte goudpoeder inderdaad de eigenschappen heeft die de priester van het Therapeutaat eraan toeschreven. Het resoneert met het menselijke DNA en stimuleert zo de hormoonproductie en versterkt het immuunsysteem. Tegenwoordig gebruiken sommige mensen mono atomair goud als voedingssupplement en dat deden ze vroeger ook al.
Jezus2 Justus trouwde met een dochter van Nicodemus, de man die Jozef van Arimatea bij de bijzetting van Jezus geholpen heeft (Johannes 19:30). Toen hij in 73 de David werd, werd zijn jongere broer Jozefes die toen 29 was, de nieuwe Jozef van Arimatea en werd voorgesteld als de neef van de bijbelse Jozef van Arimatea wat hij ook was. Omdat Jakobes’Jozef van Arematea pleegvader en wettige voogd was van Jozefes wordt Jozefes in sommige graallegenden als de oudste zoon van Jozef jakobus(de rechtvaardige) aangeduid.
Hun zoon Jezus 3 werd in Frankrijk Galains(Alian) genoemd. Hem werd het Davidische koningschap beloofd(de koning zou worden betiteld als de Heer van de Graal) volgens het erfrecht mettertijd van zijn oom en voogd Jozefes op hem zou overgaan. Maar Galains, de alfa en de omega stierf voor het zover kwam en heet Messiaanse erfrecht ging over op de nakomelingen van Jozefes en wel op zijn zoon Josue van wie de visserkoningen van Gallië afstammen..
De dynastie van Avallon, die in rechte lijn afstammen van Maria Magdalena,werd in de vrouwelijke lijn voortgezet. De dochters van de koninginnen en niet hun zonen bekleedden de hoogste posities.
Koningin Viviane 1 van het Bourgondische Avallon, de dame van het meer(afstammeling van Jezus en Maria Magdalena lijn) had een dochter Ygerna(igraine). Zij kreeg in haar eerste huwelijk een dochter Morgaine(morgan le fay).Tijdens haar eerste huwelijk werd Arthur verwekt door koning mac Gabran van de Schotten, waarmee ze later trouwde na de dood van haar eerste man. In 575 toen Arthur op zijn 16e verjaardag soeverein Guletic werd benoemde hij zijn moeder tot de koningin van de Keltische koninkrijken. De priesters zalfden Arthur ook tot koning van de Britten. Via deze verbintenis werd de afstammelingslijn van Jezus/Maria verbonden met de lijn Jakobus(Jozef van Aramatea).In 603 sneuvelde Arthur bij de slag van Dexe Stone in Dawston op 44 jarige leeftijd. Evenals zijn zoon Modred, zoon van de koning der Schotten.
Morgains zoon Ywain(eogain) stichtte in Bretagne het adelijk huis van Leon d’acqs. Op het latere wapen van Leon was de zwarte leeuw van David afgebeeld op een gouden schild.
In Hebreeën 7;14 wordt verwezen naar de benoeming van Jezus Christus in de hoge priesterorde van Melchizedek. In Marcus 10;47 en in Mattheüs 22:42 wordt Jezus zoon van god genoemd. Als anderen hem vroegen of hij Gods zoon was, ging Jezus deze kwestie uit de weg. In Mattheüs 26;63-64 antwoord Jezus op deze vraag van de hogepriester: U zegt het. In Lucas 22:70 antwoord hij hetzelfde: U zegt dat ik het ben. Bij nadere gelegenheden antwoordde Jezus dat de mensenzoon was.(Mattheüs 26:63-64)
Matteus26:57-59 zij die Jezus gevangen hebben genomen leidden hem voor aan Kajafas, de hogepriester bij wie de Schriftgeleerden en de oudsten bijeengekomen waren.(..) De hogepriesters en het hele sanhedrin probeerden een valse getuigenverklaring tegen Jezus te laten afleggen. Jezus werd overgedragen aan de Romeinse gouverneur Pontius Pilatus, die geen reden zag om Jezus op te hangen aan het kruis. Hij vond dat de joden hemzelf maar moesten berechten. Als de leden van de Sanhedrin hadden gewacht tot na pesach hadden ze Jezus volkomen legaal kunnen berechten. Maar ze hadden de verantwoording gegeven aan Pilatus omdat ze wisten dat ze geen enkele beschuldiging konden waar maken. Ze hadden Pilatus gevoel voor rechtvaardigheid en de tussenkomst van Herodes-Antipas niet verwacht. Pilatus had Jezus door Herodes-Antipas laten beoordelen maar die gooide het op een akkoordje met Pilatus om Jezus vrij te laten, wat hem goed uitkwam als provocatie van zijn Neef, Koning Herodes-Agrippa. Maar in de loop van het proces verijdelde Pilatus zijn eigen plannen. Hij probeerde zijn besluit om Jezus vrij te laten presenteren als een gratieverlening wegens Pesach en daarmee bood hij de joden een zekere keuze. En de joden wilden Barabas(Taddeus, een leider van de zeloten)
Ik zal Jezus hier buiten aan u tonen om u duidelijk te maken dat ik geen enkel bewijs van zijn schuld heb gevonden (Johannes 19:4).
Jezus, Simon de Zeloot en Judas werden naar de plek van de kruisiging gebracht en onderweg kwam Simon de Cyrene Jezus helpen het kruis te dragen om later van plaats te verwisselen met Simon de Zeloot.
Meestal wordt een kruisiging afgeschilderd als een publiekelijk gebeuren. Maar in de evangeliën ( bv Lucas 23:49) staat dat de toeschouwers de gebeurtenissen van veraf moesten volgen. Volgens Johannes 19:41 was de plaats een “tuin” waarin zich een particuliere grafkelder bevond, die eigendom was van Jozef van Arimathea (Mattheüs 27:59-60).Als we vast houden aan de informatie in de evangeliën ipv aan de volksoverlevering is het duidelijk dat de kruisiging geen schouwspel was boven op een heuvel, met kruisen tegen de horizon en een dramatische groep toeschouwers. Integendeel het was een kleinschalig gebeuren op een afgebakend stuk land( een afgesloten tuin die op een of andere manier de “plaats van een schedel “was.(Johannes 19:17) Uit Hebreeën 13:11-13 kunnen we opmaken dat Jezus leed “buiten de stadspoort” en “buiten het kamp” en er bestaat ook een verband met een plaats waar kadavers van offerdieren werden verbrand. Dit is een belangrijke aanwijzing omdat zo een plek onrein is. Volgens Deuteronomium 23:10-14 waren gebieden” buiten het kamp” plaatsen als beerputten, mesthopen en openbare toiletten, die zowel fysiek en ritueel onrein waren. Op dezelfde manier werd met plaatsen “buiten de stadspoort” verwezen naar begraafplaatsen. In de dode zeerollen staat dat begraafplaatsen aangeduid werden met het teken van een schedel zodat er niet over de begraafplaats werd gelopen. Hieruit volgt dat de plaats van de schedel een begraafplaats moest zijn met een lege tombe waar Jozef van Arimathea verantwoordelijk voor was.
In openbaring 11:8 zou Jezus gekruisigd zijn die in figuurlijke zin Sodom of Egypte heet. Dat is de begraafplaats van Qumran, dat door de Therapeutate Egypte werd genoemd en geografisch geassocieerd werd met Sodom uit het oude testament.
In 1946 werden er opgravingen gedaan daar en men vond een tombe(grot) die 2 kamers en 2 afzonderlijke ingangen bevatte die een eind uit elkaar lagen. De toegang tot de hoofdkamer verliep via een gat in het dakpad, terwijl de daarnaast vanaf de zijkant toegankelijk was. Om de ingang af te sluiten rolde meen er een grote steen voor de opening. Deze tombe was de grafkamer van de Davidische kroonprins
De voorspelling was dat de heiland Jeruzalem binnen zou rijden op een ezel, dat hij zou worden doorboord, bij zijn dood beweend door heel Jeruzalem en hij zou worden gewond aan zijn handen ten gevolge van zijn vrienden. Jezus wist dat hij als hij gekruisigd werd aan al deze beschrijvingen zou voldoen. Zoals in Johannes 19:36 wordt gezegd: zo ging het schrift in vervulling.
Een kruisiging was zowel een straf als terechtstelling: de doodstraf met een afschuwelijke beproeving die een aantal dagen duurde. Als je aan gestrekte armen aaneen kruis hangt, waarbij de polsen vast gebonden waren en evt vast gespijkerd dan stik je door het gewicht wat er aan de borst hangt. Meestal werd de druk op de borst verlicht door de voeten vast te maken aan de paal. Op deze manier kon je nog vele dagen leven. En als het te lang duurde dan werden de benen gebroken zodat de kruisen weer vrij kwamen.
Jezus kreeg toen hij aan het kruis hing wat azijn(zure wijn met slangenbloed) via een spons door een rietje drinken waardoor hij de geest gaf ( Johannes 19:30). Kort daarna stak een van de soldaten een lans in zijn zij en het feit dat hij bloedde was een teken dat hij dood was (Johannes 19:34) In werkelijkheid betekend dat hij dus nog levend is. Want uit een steekwond na overlijden stroomt geen bloed meer. Van Judas en Simon werden op dat moment de benen gebroken.
Johannes van Arimethea onderhandelde met Pilatus in levend begraven volgens joods gebruik en alle 3 werden in het graf worden gelegd. Er wordt nergens beweerd dat de 3 mannen dood waren. In deze dubbele grafkamer had Simon de Zeloot zich al geïnstalleerd met lampen en al wat hij nodig had. Volgens Johannes 19:39 arriveerde Nicodemus met een mengsel van mirre(kalmeringsmiddel) en aloësterk en snelwerken purgeermiddel om het gif uit Jezus te verdrijven), wel 100 lt.
Het was belangrijk dat het de dag na Jezus kruisiging sabbat was. De timing van deze operatie om Jezus uit de dood te verheffen( uit de vogelvrij te verklaren, dood bij verordening, te bevrijden)omdat er diverse tijdwijzers waren en niks tijdens het sabbat mocht gebeuren. Op die vrijdag moest de tijd 3 uur worden vooruit gezet. De Samaritaanse wijzen van Simon de Zeloot werken volgens een astrologisch tijdschema. In Marcus 15:33 staat geschreven dat gedurende 3 uur alles duister was, maar dit was slechts symbolisch omdat de tijd veranderen hetzelfde ging als bij onze zomertijd/wintertijd instelling. In ieder geval kreeg zo Simon de gelegenheid om Simon van Cyrene en Jezus te behandelen, Judas werd over een klif geduwd(handelingen 1:16-18) De eerdere verwijzing in Mattheüs 27:5 volgens welke judas zich verhing slaat op het feit dat hij op dat moment zijn eigen ondergang bewerkstelligde.
De apostel Tomas heeft gepreekt in Syrië, Perzië en India en werd door dood gestoken in Mylapor bij Madras.
En mogelijk dat Jezus in zijn voetsporen is getreden.
Maak jouw eigen website met JouwWeb